Last Wednesday, Nov 2,2016. We went to Sitio Malabon in Salawag, Dasmarinas Cavite to visit one of my Auntie. The rain and gloomy weather wasnt able to stop us .
Sitio Malabon is like a rural place in a city. No electricity,No Internet Connection,Muddy Road during rainy season ,tall grasses ,trees and fresh air.
Going to this place is like we are going to a mountain or deserted place.
The rain and the muddy road is really the hardest part.
Nakakahiya man aminin pero nadulas talaga ako at napaupo sa maputik na daan. Yung buong short ko,paa,legs and kamay halos puno ng putik.Masyadong maputik ang daan at wala ka makakapitan.
Meron part matarik or pababa ang dadaanan which is napakadelikado kung wala ka mahahawakan.
After 30-45 minutes walk nakarating din kami sa bahay ng tita ko. Puro putik ang damit ko and I have to change clothes kase basa din kami ng ulan.
After ko magpalit ng damit.I sat down sa upuan sa labas ng pintuan ng bahay.
I saw one of my cousin na nag-iigib ng tubig at may dala-dalang container and pinipilit I balance ang katawan para di madulas.
I was thinking ,pano ang mga batang estudyante na napasok sa paaralan. May iba ba silang dinadaanan? May baon ba silang damit pampalit ? Pano nila nakakaya lumakad at dumaan sa maputik na kalsada araw-araw?
All of these questions were answered when I saw AJ's photos
AJ is the eldest son of my cousin Len-Len. AJ is a grade 1 student. Talking to this 7 yrs.old kid ,he is like an adult kapag nagsasalita.He takes care of his younger siblings when her mother needs to go to work. Her mom works 2 days a week and whenever she got her pay,she make sure to budget it for the whole week.
Knowing that they only have their mom to support him and his 2 more sibling. He always make sure to help her mom with he household chores and taking care of his siblings.
AJ wakes up 4 °clock in the morning to prepare for school, they need to go and start walking by 5°clock in the morning to make sure that they won't be late for school.
I can't imagine how they manage to do this everyday during the rainy season. The muddy and slippery road is very dangerous for their age but like her mother told me there's no other way or route to take going to school.
![]() |
The muddy and slippery road in Sitio Malabon |
![]() |
This is where their clean their muddy feet |
Kapag bumabagyo o maaakas ang ulan. Umaapaw ang ilog at wala silang choice kundi ang maghintay na bumaba ang tubig para makadaan sila pauwi ng bahay o palabas sa kanilang lugar.
May mga batang di pumapasok ng eskwelahan dahil walang baon at tinatamad. Pero si AJ kumakain lang sya ng almusal sa bahay at kakain ng tanghalian pagkauwi nya sa bahay.Maswerte pa si AJ kung may mga biscuit or tinapay na naitabi ang nanay nya pero ma's madalas wala.
I'm proud at natutuwa akong tignan ang mga batang katulad ni AJ na nagtyatyaga pumasok sa eskwelahan at mag-aral sa kabila ng dinadanas nilang hirap nayon.
Si AJ at isa lamang sa mga kabataan estudyante na araw-araw dumadaan sa kalsada na iyon. Mga estudyanteng nagpipilit pumasok at makatapos ng pag-aaral.
Taas talaga ang 2 kamay ko para sa sipag at tyaga ng mga kabataan at musmos sanlugar ng Soto Malabon.
Will visit again AJ and his family soon.
***
Thank you for reading guys.I hope you can visit my blog every time.
Comments